Mannen in rouw

De emoties die mannen ervaren na een ingrijpend verlies zijn niet anders dan die van rouwende vrouwen. De manier waarop zij hier mee omgaan en hun gevoelens uiten, is dat vaak wel. De manier waarop we als maatschappij met jongens en mannen omgaan en de verwachtingen die we van hen hebben, heeft hier invloed op. Hoewel er tegenwoordig meer aandacht is voor toxic masculinity en de gevolgen daarvan, krijgen opgroeiende jongetjes nog steeds - en vaker dan meisjes - te horen dat ze 'flink moeten zijn'.

Zo worden huilende jongens thuis, op school, op sportclubs en in andere sociale situaties gestimuleerd om hun tranen weg te vegen ('Je bent toch een grote jongen?') en doen ze dat niet, dan worden ze al snel minder serieus genomen, uitgelachen of 'mietje' genoemd. De boodschap die we hen hiermee indirect geven is dat als je je verdrietig, gekwetst of onzeker voelt, je dit vooral niet moet laten zien. In plaats daarvan vragen we hen hun schouders eronder te zetten - 'Verman jezelf!' - en door te gaan alsof er niets aan de hand is.

Ruzies onderling moeten jongens zelf maar uitvechten (soms ook letterlijk) en door de rol en status die vaders in de traditionele zin hebben, wekken we onbewust de indruk dat mannen op elke vraag een antwoord en voor ieder probleem een oplossing hebben. Bob de Bouwer riep het immers al: 'Kunnen wij het maken? - Nou en of!' Op zich is er niks mis met het aanleren van zelfredzaamheid en het stimuleren van het probleemoplossend vermogen, maar in sommige situaties in het leven en dus ook in het geval van rouw, valt er helaas niks te fiksen.

Je hebt je rouw te nemen, precies zoals die zich aandient. Er tegen vechten, het wegstoppen of er 'niet aan toe willen geven', werkt niet en leidt uiteindelijk tot verstoringen in het rouwproces. Om te kunnen dóórleven na een groot verlies, zul je het verlies moeten doorléven. Er zit dus niets anders op dan aanvaarden dat er recht doorheen gaan, de enige manier is om met de pijn van een verlies om te gaan. Maar hoe ziet dat eruit? En belangrijker nog: hoe doe je dat? Een drietal tips:

Geef toe aan je verdriet
Stop je emoties en gevoelens niet weg maar geef ze de ruimte. Het opkroppen van rouw kost veel energie, kan op termijn leiden tot lichamelijke en psychische klachten en helpt gewoonweg niet. Sterker nog, de kans is groot dat je de pijn hiermee alleen maar uitstelt. Probeer dus niet weg te lopen voor je verdriet, maar laat het er zijn. Hoe moeilijk dat ook is.

Praat erover
Mannen die het moeilijk hebben hebben soms de neiging om zichzelf 'alleen te maken'. Ze creëren dan een soort eilandje voor zichzelf, afgesloten van de buitenwereld, en laten anderen daar niet toe. Zonde, want je ervaring delen kan enorm helpend zijn. Ook als je van nature geen prater bent, kan het nuttig zijn om met je partner, een goede vriend of familielid te praten over wat je doormaakt. Het uitspreken van wat je dwarszit is een van de manieren om uiting te geven aan je rouw en te voorkomen dat je met allerlei opgekropte gevoelens blijft zitten.

De confrontatie aangaan én afleiding zoeken
Omgaan met verlies of andere vormen van tegenslag vraagt om een wisselwerking tussen bezig zijn met wat er speelt en de gevoelens die daarbij komen kijken en het zoeken van afleiding. Het is belangrijk om enerzijds stil te staan bij je rouw en anderzijds je dagelijkse leven proberen op te pakken en ook aandacht te besteden aan dingen die je leuk vindt en waar je energie van krijgt. Teveel van het een of te veel van het ander, is niet goed; het is zoeken naar een balans hierin. Loop er dus niet voor weg maar laat je er ook niet in verdwijnen.

Boekentip: 'Als de man verliest'

Tim Overdiek en Wim van Lent schreven een boek over mannen en de manieren waarop zij omgaan met tegenslag, verdriet en rouw. Het boek 'Als de man verliest' bevat naast informatie en praktische tips, ook verhalen van bekende Nederlandse mannen die vertellen over hun ervaringen met verlies.

Rouwbegeleiding
Merk je dat je langdurig vastloopt in je rouw en voel je behoefte aan professionele ondersteuning hierin? Zoek dan contact met een gediplomeerde rouw- en verliesbegeleider. Kijk op www.hetzeeuwseverliesatelier.nl voor meer informatie.